Efsane tavırlı ince belli kız
Yakut rengin dem dem başım döndürsün
Önce suya sonra yüreğime sız
Gül nefesin yangımı söndürsün.

İnce bir fikirsin yürek başımda
Duman duman buğu buğu yükselen
Adın işli toprağımda taşımda
Yeşil vadilerden süzülen selen.

Seni betimlemek haddime değil
Bardağın içinden şavkıyan yıldız
Demlik baş eğince sen de az eğil
Tevazu iklimi kalmasın ıssız.

Efsaneler kıskandıran masalsın
Rengin ayrı eda hüsnün emsalsiz
Her yudum içtikçe bunumu alsın
Dudağımda dudağından kalsın iz.

Suyun gördüğü has rüya sensin
İmbikten geçmiş naz sinmiş özüne
Aşk sayfama işli billûr desensin
Rengin sırdaş bal gözlümün gözüne.

Demlikle bardağın serencamını
Yazsam divanlara ciltlere sığmaz
Bilemem bu aşkın ben encamını
Arif olan yükün yükseğe yığmaz.

Bardağın dudağa busesi eşsiz
Buğusunda peri hayal görünür
Gönül onsuz kalır aysız güneşsiz
Su yakuttan bir kaftana bürünür…
Ankara,18.05.2011 İ.K