Söyleyin ne olur...içim yanıyor
Dillere bir türlü sığamıyorum
Eski bir anının dinginliğinde
Haykıran acımdan duramıyorum
Acıma gün çalan sancımdın ya sen
Gördüğüm rüyayı yoramıyorum
Taş diplerinde yeşeren ayak izlerin
Kokunu alıyor bulamıyorum
Sensiz hülyalar kuramıyorum


Küflenmiş haberler geleli beri
Sarardı bahçede sevda gülleri
Vuslatın elemli çöplüklerinde
Kendimi özümde çok arıyorum
Aynalar vuruyor; ben yanıyorum
Kimseler söndüremez ateşimi
Arıyor itfasını bulamıyorum
Telefon elimde yaya yolunda
Biçare öylece dolanıyorum...


Geçmişim kalıyor ben gidiyorsam
Yanına al beni uzağa götür
Sevdanın çayında bir şeker olsam
İçine at beni dudağa götür
Yüreğin tutmuyor içemiyorsan
Binbir çileli kervanlara kat
Kuyular içinde tuzağa götür
Bu sevda çölünde kumlarına at
Arayan bulmasın ırağa götür
Dalları yeşermez köksüz ağaçta
Kurumuş dalda ki budağa götür
Asumana varsın ahı sevdamın
Yanmaz diyorsan çerağa götür
Götür bu sevdayı burağa götür
Kimsenin varmadığı durağa götür...




Selim ADIM