Ne bakışında buğu ne dudaklarında tat
Kalmadı mahzuniyet sen gittiğinden beri
Bir adın kaldı bende tüm yaptığına inat
Girmiyor senden esen hiçbir rüzgâr içeri

Sanki hiç okşanmamış akşam rengi saçların
Yaşanan aşk adına şiirler yazılmamış
Acıtmamış yüreği kirpikten kırbaçların
Sanki adın kalbime tırnakla kazılmamış

Solunca ellerimde titrediğim gül erken
Kan çanağı gözlere gözyaşları dolmamış
Adını anan dudak aşka biat ederken
Sanki bu yorgun yürek sana tutsak kalmamış

Say ki hiç sarılmadı arsızca bedenine
Hasretinden kesilmiş şehvet tutkunu eller
Say ki dudak deymedi vücutta ki benine
Lal oldu hasretinden tamamen sustu diller

Ey yarınsız sevginin en gizemli kadını
Say gönlüme düşmedi ayrılık yıldırımı
Bırak da kazıyayım geçmişime adını
Gönlüme mesken oldu arnavut kaldırımı

Kalmadı gözlerinde o davetkâr bakışlar
Ne bakışta buğu var ne de dudağında tat
Coşari’yi yıksa da sebepsiz bırakışlar
Bir adın kaldı bende tüm zamanlara inat

22.03.2010/Samsun

İbrahim COŞAR