Kırılır rüzgârda, çürük dal gibi,
Bir insan kendini, bilmezse eğer.
Dalgalar batırır, küçük sal gibi,
Bir insan kendini, bilmezse eğer.

Hiç sevmez dogruyu, attıkça atar,
Suçsuz ve günahsız, insana çatar,
Pislikler içinde, durmadan batar,
Bir insan kendini, bilmezse eğer.

Hep ayyaş, sokakta dolaşır durur,
Günden güne, inan dert ile kurur,
Affetmez hatayı, şıp yüze vurur,
Bir insan kendini, bilmezse eğer.

Her sözün başında, yeminler eder,
Hep sanar kendini, amansız lider,
Kanunsuz işlerde, harcanır gider,
Bir insan kendini, bilmezse eğer.

Dereden, tepeden tırmanır atlar,
Kara barut gibi, bir an da patlar,
Çekemez kimseyi, kıskanır çatlar,
Bir insan kendini, bilmezse eğer.

Remzi der ki; kalır çaresiz naçar,
Yaklaşmaz meclise, bırakır kaçar,
Muhtaç olur zalime, el dahi açar,
Bir insan kendini, bilmezse eğer.