Yatağımın yanında
Küçük bir pencere
Gecenin soğunda, yatak da soğuk
Gökyüzü ışıl ışıl
Beş yıldızlı takım yıldızı parlıyor
San ki “umutlarını yitirme” diyerek
Bana gülümsüyor.
Umutsuzluğum çığ gibi büyümekte…
Geçmişe yolculuk etti yüreğim.
Hayatımın baharını yaşadığım zamanlara.
Taktığım duvağın kelepçem olduğunu anlasam da
Onun sevgisi kapılara zincir vururken
Benim merhametim ve yüreğim
Çıkmak istemedi hapisten.
Çıksam da yine gideceğim yer kara zindandı o zamanlar.
Onun için yaşarken,benliğini kaybeden ben
Kalp kırıklıklarım,yalnızlığım,gözyaşlarım.
Benim merhametim ve yüreğim
Gizlenmeliydi dedi.
Yıllar geçti ben, ben olmasam da…
Onur ve gururum ayaklar altına alınsa da…
Önemsizdim,değersizdim.
Dedim ki önemli olan…
Evlatlarımın geleceği.
Şimdi karşımda
Biri kız biri oğlan, iki genç
Umutları var sevgi dolu kalpleri var.
Ela gözlü kızım der ki;
“Mutlu olmanı istiyorum.”
Bu söz on sekiz yıla bedel midir.
Düşünüyorum da evlatlarım için değerdir.
Ne sevgim yeterli geldi nede merhametim.
Bıçak kemiğe dayandı artık.
Şimdi ardına bakmadan ayrılmak
Ben yorgun ve bitkin
Cesaretim olsa da korkuyorum.
Mutluluk benim de kapımı çalacak mı bilmiyorum.
Güneş doğmak üzere
Aydınlık oluyor her yer
Ezan sesi yüreğimi ferahlatır.
Rabbim sen duy sesimi
Evlatlarımdan ayırma beni.
Bana aydınlık, hayırlı yollar ver.


01.02.2011
MALATYA
HATİCE ÇAM