22
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2733
Okunma
bir görsen ellerimdeki nasırların kayalaştığını
yılların birikintilerinden akan terlerimi
ten yorgunluğu neyse ya
gönlün hengamelerinde düşe kalka
yürek neler çekti şu zalimlerin elinden
düşlerime vurulan tırpanların izlerinde
adaletsizliğin bezirganları öfke çizer
mazlum insanların saflarındayım diye
tank paletleri ’ecelim olsun’ istenir
yılmam, önüme atılan kemikleri tekmelerim
yalatırım onlara tükürüklerini...
neler çekti şu insanlık ejderhaların elinden
hiç eksik olmadı topları, tüfekleri
her asır katlettiler insanlığı
vicdanlarında sevgi mevhumları körleşmiş
kardeşi kardeşe boğazlatmış
ben haykırmışım meydanlarda gür sesimle
sert adımlarla yürürken çankaya yokuşunda
ellerim kelepçelenmiş yurdumun merkezinde
çıngıraklı yılan misali
zehirler akıtılmış halkımın beyinlerine
ben susturulmuşum köpekleşmiş bir ülke adına...
bitsin istiyor şu garip gönlüm insanlık katlini
ne isterler gül yüzlü fidanlardan
ay ve yıldızlar kadar pak günahsız yüreklerden
masmavi bakışların berraklığından
şeytani hisleri kabarır nasipsiz cellatların
kan çanağı gözlerinden kin atomları fırlatırken
kim bilir, dünyanın hangi köşesinde kimler kurban
kaç kız, kızanımız tecavüze ramak kalır
piç kurusu coniler camilerde edepsizlikte dört nala
ve insanlık; rica minnet susar
yalnız kalışımda delikanlılığım biter
dünya yanar, ülkem kanar, ben ağlarım!..