3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
3156
Okunma

Ninniler fısıldıyordu gecenin anası
Bırakırdım kollarına bende uykusuz başımı
Bende özlerdim güneşli akşamları
Ansızın çöreklenmeseydi bu sızı
Peşimde ’Sevgi’ adında eşkıya
Ben kaçıyorum o karşımda inadına
Dayan yüreğim, az kaldı ecel hududuna
İzin verme kalan son umudu almalarına
Esiri ol acıların, yinede dönüp bakma
Nasıl inanayım gökyüzünün maviliğine
Karanlık bulutlar dolaşırken tepemde
Yüreğimi dağlarken bu işkence
Nasıl güleyim o gözlere
Söz kesmişken Azrail’le..........
5.0
100% (2)