CİNASİYE


NEŞE’yi def ettim, istedin diye
HİCRAN’a davetim, olmadı gülüm
MÜŞERREF’i bilmem, uğramaz köye
Miadın gönlümde, dolmadı gülüm

GÜLİZAR ahrazdı, dili görmedim
YAĞMUR’da bereket seli görmedim
Ben; senden başkaca, GÜL’ü görmedim
Şu halini fikrim, almadı gülüm

SADAKAT; SEVDA’ya kulak tıkarken
EMEL’ler, ÜLKÜ’ye limon sıkarken
SUZAN; cayır cayır İFFET yakarken
Bu vicdan peşrevsiz, çalmadı gülüm

Zemheri ayında, görünmez asla
ÇİĞDEM sekiz ayı, geçirir yasla
BAHAR’la uyanır İlah’i us-la
Öfkeyle hüzüne dalmadı gülüm

HALE’ye bakanlar yakın tanıyor
MEHTAP’ın nurunda, AYLA yanıyor
Bir dilşad erini, kördür sanıyor
Gözümde fer-im mi, kalmadı gülüm

HAVVA; Adem’indir evvel ahirden
AHU ile MARAL ırak şehirden
DAMLA aramadım, kirli nehirden
Yüreğin FİRDEVS’ti salmadı gülüm

SULTAN’ın obası, iline hayran
Şakıyan lebine, diline hayran
GÜLFİDAN dalında, GÜL’üne hayran
Rastgele CEREN’i, bulmadı gülüm


Çetin KILINÇARSLAN