öyle bir yerdeyimki . gök yüzü simsiyah..,
gülmüyor yıldızlar
ay küskün puslu
düşüyor toprağa ruhum bir cemrede.
toprak susuz çatlamış kup kuru
beden çırıl çıplak aç susuz.
sefilik içinde bir hayat
kör talih sillesini her gün vurmuş
günler ayrı rezil
aylar geçiyor yalan ile
yıllarsa avuntular içinde
bir ömür geçti geçiyor çöplükler içinde.
onurlar alınmış ayaklar altına zabaniler kapıda.
herşey ayrı yasak yasaklar an be an kapıda.
sarıklısı cüpbelisi saf saf olmuş soygunda.
binmiş halkın sırtına el ele olmuş ikdidar
soygun beleş halksa kömür şeker makarna kuyruğunda
uyan ey halk
yoksa saf ve uykulu bu hallerin alacak elinden özgürlük denilen çiçeği
bir daha kokluyamıyacaksın karanfili
bu gidiş değişmeli,
direnmeli uyanmalı itiraz etmeli
çekmeli fikirlerin kılıçını düşmana.
bükmeli belini dize getirmeli
onu ebediyete ebediyen gömmeli
yakmalı nametlerin çırasını cayır cayır,
arın terini hakim kılmalı
mevlana bektaşi yunus olmalı
kardeşce bir ülke yaratmalı
İRFAN KÖKTEN