Kavga döğüş gürültü, fikre zûlüm sokuyor,
En değerli varlığa, vermeyince hiç kıymet.
Cinayetler sürdükçe, kanlı haber dokuyor,
Hakkı bilmeyen aklı, başından alan cinnet.


Kim bir can’â kıyarsa, âlemi vurmuş gibi,
Mazlumu hâl edenin, yeri cehennem dibi.
Zalimâne durumu, önceden görmüş nebi,
Ayetle-peygamberin, buyurduğu sözü net.


Misâli şöyle vermiş, boy boy tarak dişleri,
Evvelde gör-sona bak, hep Adem’in izleri,
Say ki tüm bu farklılık, şol rahmetin gizleri,
Irkçı kavmiyetçidir, rahman bilmez zihniyet.


"Tanış olup bilmeye, bütün mülkü yarattık,
Başka başka diyarda, muhabbeti arattık"
İman eden kim varsa, vücut parçası artık,
Müslümanlar kardeştir, bunu sorarız elbet.


Söyle ; yer-yurt-atanı, kim etti sana tahsis ?
Sınır tel örgü gersen, neye yarar ki hapis !
İmanda isen kes-at, madem ki bu ur habis,
İnsan ölüyor insan, katline yokken mesnet.


Kâfirle hemhâl olup, kalleşçe kurma pusu,
Fitne fesat peşinde, etme şeytana hizmet.
Gerçek "vatansa" niyet, unutma şu hususu,
Hakka kulluktan geçen, rıza yoludur cennet.