sabahları en erken sen kalkardın
biz uyandığımızda namazını çoktan kılmış olurdun
seni yatağının baş ucunda
yada herhangi bir koltuğa oturmuş
tesbih çekerken görürdük
gözlerin bir noktaya takılı ve ıslak olurdu
sorardık,yine mazinin peşinemi takıldın diye
susardın,biz bilirdik mazi sana en büyük hediye

yoksulluğun en yoksul zamanında yaşamışsın
ne acılar çektin kim bilir,nelere göğüs gerdin
bazen anlatırdın,hani senin meşhur bir sözün vardıya
YALAN DÜNYA diyerek başlardın

yedi,sekiz yerinden yamalı pantolon
arkası yırtık lastik bir ayakkabı
fasulyesi sayılı ama suyu bol yemek kabı

daha nice zorluklar yaşamışsındır
nicelerinide ahirete uğurlamışsındır

şimdi senin içinde öldü diyorlar,benim inanasım gelmiyor
ama gerçeklerdende kaçamıyorum
kaç gecenin sabahında ve hala uykulardan uyandığımızda
gözlerimiz hep seni arıyor,
yatağına,odalara ve bütün koltuklara tek tek bakıyoruz
bulamayınca,senin ölümünle bir kez daha yüzleşiyoruz

yokluğun içimize cehennem ateşini koydu
akan göz yaşlarımızla fidanlar doydu
biz sana daha doymamıştık kara vahit doymamıştık...