Âsi kelebeğim,
yağmur yağmurdu gözlerin;ılık…yumuşacık…saran/dı
titrek kalp atışlarımın aşka düşme vakti/ydi
oysa şimdi,
tenhâyım tebessümüne
bir yağmur yükseliyor
ve sokak gülümsüyor ışıl ışıl
gün ufalanırken dağların yamacında,tutuklu kaldı bu şehirde gözlerim
sokaklar ağlaşıyor
dallar siyaha bürünüyor yavaş yavaş
ıslanıyorum Sana "yanan" yerimden
susuveriyorum Sana ayrılmış yanımdan
oysa, umutlarımı getirmiştim
tatlı gülüşün değmişti mavime
Sense,yaban yağmurlara sürdün beni
fikrim karmakarışık
tutuşur şimdi saçlarımda akşamın karanlık rengi
incinir,çarpılır nârin tarafım “Sen” cephesinden
tedirgin küsüşler kıvrılır umut umut
tutkular geceye düşer yalvarmalarda
…
Kalbimde olan uzaklığın kaç saat ki..?
durma,gel,
damla damla damla gönlüme
yada ,
geçeceksen,oyalanma,çek git şehrimden
Ay uyuşmadan,
sinsi ayrılık bulaşmadan..hadi…


süleyman altunbaş