Her ne kadar ilk okumada hece gibi olduğu algılansada biçimsel olarak farklı bir şekilde kurgulanmış serbest çalışma okudum.

Üç pasajdan oluşan eserde, her pasajın 3. ve 7. dizeleri anlamsal ve sessel bütünlüğü korumak amacıyla tekerrür edilmiş.


Eserin en baskın ve ana temini veren " Bilemezsin bu yara ne zamandır benimle " dizesi üzerine derin hüzün açmazlarının kurulduğunu görmekteyiz.


Yanlış anlaşılmamayı umut ederek küçük bir noktaya değinmek istiyorum , 21 dizeden müteşekkil ki bunların 2 tanesi 3 kez tekrar edilmiş her pasajda.Yine " Bıçak saplamıştı bir yanık türkü beşiğime." dizeside ilk ve son pasajda tekrar edilmiş.

Ek olarak da 8 adet "ler" takısıyla biten dize var.


Duygu ve düşüncenin verilmesi açısından asla bir şey söylenemez ama akıcılık çok sekteye uğramış.

Tekdüze bir anlatım gibi algıladım.Yani sessel çıkışlar, ani den vurgunluk, şaşırtma, çarpma gibi meteforlardan yoksun gibi geldi bana.

Aslında tema olağanüstüymüş.Yaşadıklarından dolayı insanlara olan derin sitemin, kahırın, hüzünün işlendiği ve herkesin kendinden parçalar bulabileceği bir eser.


Bunların yanında imgeler çok hoşuma gitti.
Gerçekten öylesine yazılmış, laf kalabalığı olsun diye yazılmış imgeler değildi.
Özellikle tekrar edilen


" Bıçak saplamıştı bir yanık türkü beşiğime. " Şiirin en şah dizesiydi. O kadar beğendim ki anlatamam.
Teşekkürler şiir için efendim.Yetkin kaleminizi tebrik ederim.
Gönül emeğiniz varolsun.Selam ve saygılarımla.





Şükran AY tarafından 5/4/2011 7:10:22 AM zamanında düzenlenmiştir.