Bir sükutun en ince en latif terennümü.
Bağlar kendine dem dem ibrişimle gönlümü.

İpekten bir tül olur ruhuma perde perde.
Vazgeçilmezimdir çay hazarda ve seferde.

Renginden şua şua huzur yansır gönlüme.
Buğusu berekettir aşıp giden ömrüme.

Demlik bardak semaver üçü bir yerde güzel.
Bu üçlü yarenliğe meftun hem can hem de el.

İsi gözde sürmedir ihtiyar çaydanlığın.
Sultanı ince belli çay denilen hanlığın.

Billur teninde güller ateş bakışlı dilber.
Huzur güzergâhında munis edalı rehber.

İçinde şevkle erir şekeristanlı şeker.
Her yudum katre katre ruhuma şadlık eker.

Renginde ayrı eda edasında efsun var.
İçtikçe gönül çeken kızıl yeleli rüzgâr.

Tutkunu olduk onun müridiyiz gönülden.
Ateşte türkü söyler bardağı düşmez elden.

Zamana nüzul eden ateş bakışlı peri.
Gönülleri cezbeder doğduğu günden beri.

Sükutun renkli sesi billurdan elbisesi.
Keyif verir içene doyumsuz efsanesi.

Porselen demlik çaya geçici yuva olur.
Çayı bir dem tanıyan dem be dem onu solur.

Ahir zaman deminde demlenir gül nefesi.
Bakışlara haz veren ateşistan efesi.

Suyun ruhuna sızan rüveyda bakışlı yâr.
Uzak durma yakın gel kıskansın bizi ağyar.

Endamına vurulur gönül gözüyle gören.
Adın bile şölendir gerekmez başka tören.
Ankara,25.11.2009 İ.K