Eminönüde yürürken sıradan adımlarla
Yerde yatan bir adam gördüm ,otobüs durağının sol kenarında
Saçı sakalı birbirine karışmış
Yüzündeki çizgiler birbiriyle yarışmış
Üstünde bir zamanlar kimbilir kimin paltosuydu bilinmez
Battaniye niyetine sarılmış
Soğuktan kalkan görevi edasıyla boydan boya kuşatsada yorgun bedeni
İçerdeki kalp güneşin bile ısıtamayacağı şekilde soğumuş ve kırılmış
Gözleri kapalı yorgunluktanmı,açlıktanmı,uykusuzluktanmı bilinmez
Hiçkimsesizliğine isyandan ,çaresizliğinden belkide
Herkesin bir dakika bile beklemeye tahammül edemediği
O otobüs durağına sığınmış
Kimsenin o umurunda değil,onunda zaten niyeti umursanmak değil
Önünden gelen geçen ,onu yadırgamaz adımlar atarak farketmezken
Dünya onu hiçbirşey gösterecek kadar insanları duyarsızlaştırmışdı
Adı neydi,nerden gelmişti neden oradaydı kimse aldırmadı
Herkimseyse kimseydi, İçim sızladı yandı;
Orada yatan bir candı...