---------------------Hava serin, yeterli değil ki giydiklerin.
Üşümüşsün morarmış belli küçük ellerin.
Minicik dudakların açmış mama istersin.
Daha ezana çok var kime seslendin bebek?

Yaşantın ömür boyu çalkantılı olacak.
Kendini bilmeyenler ’piç’ damgası vuracak.
Belki de yıllar sonra baban haber alacak.
Soluğun yetecek mi, kime seslendin bebek?

Yavrucuğum dilerim kaderin güzel olsun.
Kirlenmesin hayatın yüreğin huzur dolsun.
Seni yurda yararlı yetiştirenler bulsun.
Kaderine gülümse, seslen dünyaya bebek.



Emine Balı Oğuz
-------------------------------------------------------------

Artık insanların ne gelişleri, nede gidişleri kolay olacaktır değerli şair. Erişkin insanın kimyası bozuldu, kolay düzeltilip, elde edilemeyecek, bundan böyle hikmet sahibinin kural olarak koyduğu kıvamlar. Keşke düzelse, düzelmeye yönelik niyetler tutulsa, adımlar atılsa, sanırım hiç kızmaz hikmet sahibi buna. Çok da memnun olur, "kullarım işimi kolaylaştırıyor, kendilerine en büyük servet olarak verdiğim aklı iyi ve verimli kullanıyorlar" diyerek.
Akıl tutulmasının da ötesinde, anlaşılması çok zor, gerçekten insanları şaşkına çeviren olumsuzluklar meydana gelmeğe başladı.
Hepsi insan odaklı, hepsi insan aklının tersine çalıştırılmasıyla ilgili. Yanlış bilinç vermenin sonuçlarıdır bunlar dost şairim. Akıl tutulmasına uğramışların meydanı boş bulmaları olayıdır. Denedtimsizlikten, insan sorumsuzluğu arşı- alaya çıktı. Canlının olduğu yerde mutlaka denetim zorunluğu vardır. Çünkü canlı akıl denen Allah mucizesi sonsuzluk düzeyinde müthiş çalışan bir veri düzeneği ile techis edilmiştir.Her şekilde çalışır bu düzenek. Harikaları da, faciaları bir anında yaşatabilir. İşte bu onun denetlenmesi gerektiğini zorunlu kılar. İnsanı hem çok özenli ve dikkatli eğiteceksiniz; hem de en etkin biçimde denetleyeceksiniz.
Kaldıki ALLAH emridir bu. Toplumu yönetenlerin öncelikle bilmesi ve uygulamaları gereken en zorunlu eğlem budur. işte bu toplum bunun yoksunluğunu yaşıyor. Onun için herşeyin, herkesin kendi başına buyruk olması , başı boşluğu, kuralsızlığı, benimseyip yaşaması adeta teşfik edilmiş, yozlaşmış nereye gittiğini, ne yapacağını bilmeyen şaşkın bir toplum meydana getirilmiş. Ve de bunun adına " DÖNÜŞÜM... TOPLUMUN DÖNÜŞTÜRÜLMESASİ" denilmiş. Ama nereye, neye, hangi amaca yönelik? Bu dönüşümü yapanlarda billemiyorlar, yakalandıkları akıl tutulmasından dolayı, yarattıkları facianın büyüklüğünü.

Size ve Harikulade güzel anlamlar içeren şiirinize yakışacağı umuduyla uzun tuttum yorumu biraz, lütfen bağışlayınız.
Esenlik dileklerimle selamlar saygılar sunuyorum, değerli usta şairime. Kemal Polat