Gençliği solup da bitti, artık tükendi
Göğüs gerdiği candı, canandı
Tertemiz duyguları da, özün de vardı yüreğinde
Ham meyveydi, ezip de çürüttüler ayaklar altında
Küçük yaşta alışta sazını eline
Dem vurdu türkülere,söyledi de durdu..

Gürledi sesi enginlere
Ta karşı köylerden bile duyuldu
Dağlar da başını eğdi bu acılı sese
Çağlayan da gürleyen sesiyle cevap verdi.
Bülbüllerde şakıdı, yetmedi,
çoban da kavalıyla eşlik etti...

Yetmez miydi sanki bunca çektiği çile?
Hep ezilişte cefayı bağrın da çeken
Söyleyin dostlarım, artık da yetmez mi?
Bir tomurcuk gül iken
Koparılmak yetmez mi
Kanadı yüreği de, ağladı gözleri...

Mırıldandı dillerde türküleri
Derdim çoktur hangisine yanayım
Gine tazelendi yürek yarası
Dosttan bekledi çare, yaralı yüreğine
Kimseler yar olamadı, o yaralı meyveye...

G.Hazal DEMİR
26.04.2011
SAAT.14.12