Gözümü kör etmişti aldatıcı ışığın
Nerden bulaştım sana, çıkmıyor bulaşığın

Kullanmadık deterjan , hijyen türü kalmadı
Hala kirin tenimde..ne yaptıysam olmadı

Son çare estetikse, derimi yüzdüreyim
Yeter ki gitsin leken her şeyimi vereyim

Nurum sandım ziyanı,kör edermiş bilmedim
Zehirli şua mıymış , gördüm seni ,görmedim

Çektin beni balçığa battıkça batar oldum
Gayyanın deresine daha faniyken daldım

Işık da aldatırmış kör edermiş adamı
Bir noktaya gelince arzulatır idamı

İkazları duymazsın , sağırlık verir fettan
Melek de görünürmüş meğerse lain şeytan

Pençesine alınca çırpınmalar boşuna
Batırır bataklığa sokar irin duşuna

Beden yekpare ama, ruh olmuş paramparça
Toparlanamaz artık, dağıldı mı o sırça

Bedenden hiç çıkmıyor, ruhtan kir çıkmayınca
Ruhu nasıl yıkarım, ona nur akmayınca…

Rabbimin inayeti akar diye ümidim
Daralan kullarına bakar diye ümidim

Baharı yaşamadan ömrüm geçti hazanda
Huzur diye aldandım helak oldum suzanda

Bir sabah uyanınca yeniden doğdum desem
Bitse artık kalbimde beni yiyen vesvesem

Görünce ,dimağımı, kalbimi biliverse
Neşterlese ruhumu, bir tabip geliverse

Beden ruha yük gibi, ruh da sanki bedene
Nasıl kurulur bilmem arada muvazene

Yeniden doğmam yakın, bekliyorum o anı
Allah’ım inayet ver,gelmedi mi zamanı?