Şükürcülüğüne... Adın gibi HALİS bir insan olmana.. her şeYden öte dedem olmana...



Gördüm seni içimde dün tüm gün,

Değişen tüm hüzünlü şarkıların ardında gülüşün vardı

Gözyaşımın acısına şeker katıyordu...

Şansımdı o gülüşünü hatırlamam çünkü



Sonra bir gün bir parçanın diğer yarısı gelmişti senin için

Hayat arkadaşın için de aynı zamanda

Ama gitmişti de

Gitmişti ya o,

ben onun gidişine gelmiştim hiç gitmediğim senden ve anneannemden



Huzurun olduğu bir ev vardı içinde senin yaşadığın

Kapısı açık sarıdandı

üst yarısı buzlu camdandı kapının

biraz da tahtası eskimişti

Hani yazın hiç kapanmazdı ya uyku vaktine kadar

hani o senin gülüşünün dışarıdan duyulmasını sağlayan

senin misafirperverliğinin göstergesi o kapı



Ordan içeri giriyordum sana sürpriz diye

Kapının karşı divanında anneannem uzanıyordu

bir ayağı alçıda...

Gözünde her daim hazır olan gözyaşı ile heyecan ile beni karşıladı yine

Tam ona gelirken divanın yanındaki kapıdan seni gördüm



Mutfaktaydın ya hani,

Ayaktaydın, tutmayan yanını yıllardır dostun olan bastonuna dayamıştın hani

Tutan yanınla zeytini doldurmuş, domates kesmeye çalışıyordun

Acıkmıştınız ya hani işte o gün... O belleğime kazınan gün hatırladın mı?

Ben hiç unutmadım unutmayacam da

Diğer yarın için, eşin için bişeyler hazırlıyordun



Ağlayamamıştım ya o gün, artık hatırladıkça ağlayabilmenin rahatlığındayım

O gün de öğrettiklerinleyim



İnançsızlık mühürümse bazıları,

Sende sana geleceğim güne heyecan olduğundan inancımın mührüsün...



İyi ki dedemsin...

Ve inan biliyorum cenettesin

Seni seviyorum..