meskun mahallere düşer tafrası en çok
yıkılsın Kwai tezelden
kurşun altında Babil'e giden tüm yollar
bitmeli bu iki gemi kavgası Agamemnon
sen gelmeden
vurulsun umudun düş tarlası
ben ölmeden...



Genç kardeşime aciz bir eşlik olsun istedim. gayet güzel şiirler düşecek bu kalemden güzel imgeler okudum sayfanızda.

lâkin naçizane bir tavsiyem ola ; duyguyu imgelere boğdurma...


şiirden arta kalan kelam tozu kan kokarsa şiirdir! derler hâlâ canlıysa! yaşıyorsa. ölmesin duygular !


tebrikler

Onun yüreği kapandı
İçindeki şiddetti
Çarparken kardeşinin yüreğine
Onun yüreği kapandı
Bütün bahçe kokularına
Karanlık dehlizlerden ağır lir sesi geliyordu
Yaktı ateşini ölüm dansında
Etine kraliçelik dişlerini geçirdi.
Onun yüreği kapandı
Vaktidir vadilerde
Tamtamlar.


bak ben bunu örtüler öykümde yazdım mai,ama yazarlık işte geta'yı kız kardeş yaptım öyküde,oysa geta bir erkek

evet hiç anlamadım kardeş katlini...

Hırs ve makam kardeş tanımaz



Tarih hep tanık olmuştur benzer konulara
İki yüzlü gerçekler kadar korkutucuydu bazen
Çiğ süt emildiğinden mi ?
-Anlamadık-

Şiirin özü idi can... Günümüze gelişe en dipten başlangıç yapılarak işlenmiş bir şiirdi... Ki;

Sütün çiğliği değil hazımsızlıkların mideye verdiği rahatsızlıklardandır. Kişi kendinden bilir her işi ata sözümüzde olduğu gibi eğer kişi işini kendinden bilemezse etrafına bakar ve etrafında iş çıkarmanın yoluna bulur. Bu tıpkı yılanla insan arasındaki ''kuyruk acısı'' hikayesinde olduğu gibidir. Biraz dinginlik yoksa ruhunun kıyı-köşelerinde, elbet iniş çıkışlar yaşar... Bu da hayat içinde ya kafa tutma gibi ya da toplumun hukuki ve ahlaki kurallarını hiçe sayar tutumlar içine girer. Bunun adı da kendi ispat çabasıdır. Hele işin içine bir de HIRSI GİRDİRMİŞSE işte orada duracaksın.

Bunca akıp giden zaman içinde bu tarz olaylar hep yaşanmış ve yaşanmayada devam edilecektir. Çünkü insanın olduğu yerde her şey olur... Hele de görüntüsü ile özü çakışıyorsa !.. Yaratanın yarattıkları ile alay etmek, aşağılamak, zulmetmek, küfretmek, öldürmek sıradan olup kanıksanmışsa dahada çok beklenmeli... Bu yüzden de MEVLANA'nın sözünü çok severim...

''Ben ne insanlar gördüm üstünde elbise yok, ne elbiseler gördüm içinde insan yok...''

Her zamanki gibi özgün ve şiirdi can. yüreğin var olsun.saygımla.

fıtratından uzaklaşan herkesin yolu
eninde sonunda iki yüzlülüğe düşer
iki yüzlü
ne bir şeyi sever
ne bir şeyi sevmez
tutumunu rüzgarın yönü belirler...
-bu hikaye kabille başladı öyle de devam eder yerin altı üstüne gelinceye kadar-
tebrikler

çiğ süttendir.

hep güzel şiirler
kendine has

saygıyla