ben kendimi sen de aradım,



buluşlarım da sen oldum,



sen giderken benden,



ben sen de kaldım,



gidişlerin dönüşerinin mi habercisiydi?



yoksa bir sonun düğüm noktası mı?



üşüyorum dönersin bekleyişlerimde,



içimi ısıtan mucize,



sen de kaldı.



şimdi ben de ne bir ses var,



ne de bir ışık,



yaşanmış sevdaların bedeliydi bana kalan.



is karası düşlerim,



boğazımda kılçık gibi kalan,



yaşanacak daha çok sensizlik var,



borcum yaşadıkça,



daha da artan.



elde kalan nedir diye sormayın bana,



avuç içlerimin sıcaklığı senle gitti..



öyle zor ki gidişlerin,



her seferinde sonuncudur adı,



bir yeni terkediş gelene dek,



her ayrılık yeni bir ayrılışın habercisi,



çoğaldıkça çoğalır bekleyişlerim,



sen nöbetlerine düşen uykusuzluk,



gecenin kör noktasındai



bir kağıda yazılacak notlarım,



çayım, kalemim ve ben de kalan sen parçaları..



özleyişlerimden arta kalan,



göz torbaları,



morarmış...