Külüstür bir rüyadan uyanmak
Lekeli
Kirli değil ulan
Pencerelere gün doğuyor dikkat
Aman benim mi umurumda

Sigara tutuşturduğun parmakları hatırla
Sarı ve dumanlı
Kan bile görmek istemezdi seni
Saçlarında horoz ötümü
Sabah ki daha
Erkencisin
Önce rüyandan ayıl bir

Anımsadım da
Rüyalarda hep kaçardın sen
Tamam kızma
Sen altın güleçli bir yüzdün
Buğu sökerdin
Pencereler sabahları buğuludur da


Rüyalar
İpsiz inmezdin hiç
Korkardın ikimizde korkardık
Bir beni eskitirdin yanında
Güvercinler ya da bir leylek
Omuzlarımızda
Sabah mı oldu dur
Kim neden hatırlasın ki pencereleri
Ağır yüklü güneş
Buğudan görülmüyor
Aslında sen buğu sökerdin
Güleç yüzlüydün değil mi?
Ama dur
Sabah oldu



Erkenden sokaklara taşan kalabalıklar
Az gürültü yapsınlar
Rüyalara açılır pencereler
Ama buğu sonrası
Hüzün


Ah
Kim neden hatırlasın ki pencereleri
Buğuları kim sökecek ?

MAİ