Nazlı canım tatlı balım dediğim
Bilemedim çoktan el olmuş meğer
Pamuk ellerinden tutup öptüğüm
Elin ayağına yol olmuş meğer

Suna diye kıymetini bildiğim
Sevdasıyla dağ tepede yeldiğim
Çağlayan gözünden yaşlar sildiğim
Şu viran gönlüme sal olmuş meğer

Gonca açmış bağlarına daldığım
Her gün tanrı selamını saldığım
Yerde ararken gökte bulduğum
Bağrımı dağlayan hal olmuş meğer

Bu canımdan ileride gördüğüm
Kıvrım, kıvrım saçlarını ördüğüm
Aşkı ile dertli sazı çaldığım
Kıymetimi bilmez kul olmuş meğer

El açardım aşkı için Mevla ya
Dönmüş idim mecnun ile Leyla ya
Şükür ki koymadı başım belaya
Kırılıp yakılan dal olmuş meğer

Yüksel der inşallah çıkmaz yarına
Hiç kulak asmadı zalim zarıma
Eremedim mendeburun sırrına
Ellerde harcanan pul olmuş meğer


Osman YÜKSEL
YÜKSELİ