Yürü be vefasız, aldattın beni
O sahte gözlerle, canlar yakarsın
Kim bilir, kimleri ağlattın
Melek yüzlü şeytan
Kaç gönül e girdin, kim bili
Ne hayaller yıktın seni, düzen bez
İnanmam artık, o yalanlarına

Ben seni çoktan, unuttum
Ne sular aktı, köprüler altından
Ne hüzünler, eritti bu yürek
Sen, hep o yalancı sensin
Ve sahte gözyaşların
Yürü be yürü, artık çok geç.

Kaç ümit yok etti o obur kalbin
Kaç gönül ü, fethettin
Kaç yürek yaktın, kim bilir
Kırdığın bu kalp, şimdi perişan değil
Hey özlemlerimin katili
Hey yıkıcı rüzgâr, alevden gömlek
Özlem dolu karanlık gecem
Sadakatsiz, korkak seni

Yürek yangını, bir ömür beklenen
Hayrını görmedim, kimse görmesin
Uzaklarda kalan umutlarım
Yıkılsın, geldiğin yollar
Artık çok geç, çok geç
Vaaz geç be yüreği vazgeç
Yürü be yürü, kendi yolunu seç.

Ulaşamadım, ulaşamadım, ben sana!
Kendini sultan sandın, yanıldın, yanıldın!
Yaktın yüreğimi insafsız seni, zalim
Seni kibirli, egoist, acımasız!
Oysa ben yanılmışım, zavallı yüreğim
Yılları aylara, ayları günlere
Günleri saatlere, böldü bu yürek
Aramadın, sormadın, artık çok geç!
Şimdi git, kapıyı arkandan çek
Yürü be yürü yüreksiz seni.

2010–06–19
yeter KARAER