28
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1359
Okunma

inanamıyorum !
yine doldurmuşum kendimi
yine hüzüne bulanmış kipriklerle açmışım gözlerimi
b/akamıyorum
tesîrî geçiyor nasihâtlerin
azar azar dökülüyor hicrânın kâkülleri yüzüme
dokundukça batıyor iğnesi
sızlatıyor sola yatık göğsümü uyku öncesi
güneş biriktirdiklerini boşaltır sonsuzluğun mavisine
sarı bakışlarını buluta
sıcak gülüşlerini yağmurun sonrasında
kokusunu da toprağa giydirip k/açıyor uzağa
karanlık beyaz yakalı önlüğünü giyer ,çıkar hayat mektebinin yoluna
hiç olmadığı kadar dakiktir zaman tünelinde
güller kır çiçeklerinin saçlarını okşar
yapraklarını yatırır dizine
elâ bir muhabbete koyulur gece
şehrin tepesi ayaz
ve bir karıncanın sırtına yüklenir zirve
saat çaresizliği tam on dakika geçmekte
ebeyim !
keşkelerimle gözüne bağlanmış bir bez parçası tâlihim
yine çok doldurmuşum kendimi
boşa çıkmaz mı acaba bu düşün yamalı gerçeği
23/03/2011
17;35
eMİNE
5.0
100% (29)