3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
940
Okunma
geleceği göremiyorum
eğ başını Alfiya
terk ediyor dudaklarımı
ıssızlığa adadığım kelimeler
biz filmin yarısında
sinemaya giren
seyircileriz
ve soracak kimse yok yanımızda
çok oldu mu başlayalı
diyebileceğimiz
göç yolunda gecikmiş kuşlar gibiyiz
kucağımızda kuşkumuz
ninnilerle büyütüyoruz
korkuyu
bırak şimdi sığ suları seyretmeyi
bir peygamber devesi gibi
kıtıpiyos bir teyp kasetinde
gıcırdayan boşluktur bize
artık ölüm
öfkenin yırtıldığı o kentte
titremiyorsa benim için
yüreğin
bağışlar mısın
yüreksiz
titreyişlerimi
sıtma değilsem eğer...
Cenk TİNEL
Cevap Yaz