50
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
2691
Okunma

Anadolu insanının mevsimlere uyarlanmıştır düşünceleri ve duyguları.Çekilen cefalar,vefalı vefasız yüreklereden geçen yolları vardır.Bir de tamamlanmamış yarım kalan sevda öyküleri.Hal böyle olunca bereketli topraklarından bir türkü fışkırır”Değmen Benim Gamlı Yaslı Gönlüme”
Bu türkünün üstüne kendine kadar şairden bir şiir Anadolu’nun iklim yürekli güzel insanlarına.
Hasret karası düşler ardına düşer giderim
Yollar yıldıramaz
Sabırdır ayak izlerim
Yedi verenler açmış yalnızlık kokulu
Murat yeşili dağlar da
Niye muradım olmadı?
Çatlak topraklar gibi
Kurumuş dudaklarım duada,
Kor kızılı güneş ,yavaşça batmakta
Bir yol dinlenip soğuk pınarlar başında
Kaç güzelin elinden su içtim de
Niye susuzluğum geçmedi?
Hazan sarısı umutlarım
Savrulur gün ortası düşlerimde
Bir avuç sarı yaprak topladım,
Savurdum yoksulluğa inat
Altın renkli…
Davul dengi dengine de
Niye sen dengim olmadın?
Sarp kayalarca katılaşmış bağrımda
Yosun tutmuş acı
Kara yazma bağlamış
Anam gibi bir bulut
Ağlar başımda…
Sevda türküleri yakar gönlümü de
Niye sensiz yitirdim ömrümü?
Hasret karası düşler ardına düşer giderim
Sırtımda yüklü kederlerim
Sabırdır ayak izlerim
Gök mavisi çıldırtır beni
Uzanıp yıldızlara
Nasır tutmuş ellerimle
Umut çalasım gelir de
Niye umutsuz sondayım?
Süreyya ŞİŞMANLAR/2006
5.0
100% (34)