Sen………oğlu!
Sen………çocuğu!
Sen…….canavar!
Sen……düşmanı!

Sen benim;
Nefesini nefesim diye soluduğum,
Tenini vücuduma hapsettiğim,
Sesini türkü türkü dolaştırdığım,
Kokusu burnumda tüten;
Canımı, bebemi………
Parçaladın ,
Kıydın.
Ben de seni parçalamaz mıyım?
Seni boynunda iple dolaştırmaz mıyım?
Derini yüzmez miyim?
Tırnaklarını sökmez miyim?
Ölüm sana ödüldür.

İyi bak bana ,
İyi bak gözlerime,
Gir gözlerimden içeri.
Orada senin için biçtiğim ,
Cezayı gör!

Orada dur!
Dünya dur.
İnsanlık dur!
Bir dakikalık saygı duruşunda,
Bir dakikalığına beni anla.
Dinle;
Bebemin çırpınışlarını,
Bebemin çığlıklarını,
Bebemin son hırıltısını,
Gör;
Bebemin donuk yüzünü….

İnsanlık rahat!
Sen orada kal !
Sonsuza kadar….

Seninle kaderlerimizin kesiştiği yerde,
Orada kal benim olduğum yerde.
Bir sen anlarsın beni,
Sen benim düşmanım,
Sen benim dostum!
Tezatlıkların buluştuğu yerde,
Seninle bir olduk aynı yerde.

Pişmanlığını görmeden,
Seni affeden yanımla buluşmadan,
Bin defa pişmanlığını duyana dek,
Bin defa özür dileyene dek!

Orada hapis kal!