2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
966
Okunma
Bir sabah vakti geldi yine, her zamanki gibi,
Dışarıdan gelen sesler yine aynı horozunki,
Onlar orada ben burada, günü karşılıyoruz,
Bazen birbirimize bakıp öylece düşünüyoruz...
Horoz sesi, tavuk sesi, su şırıltısı, esen rüzgar,
Doğal bir ortamın nişaneleri, benden uzaktalar,
Doğallık içimde diyerek kendimi kandırsam da,
Onlar beni bekliyor, bizlerden çok uzaklarda...
Sabah, yani kahvaltı, yani günün en güzel vakti,
Önümüzde uzanan bir gün var ama o gelmedi,
Gelen benden uzak bana yakın, benden içeri,
Gelmeyenler zaten yok, onun vakti çok eski...
Şimdi gitme vakti geldi, vedalaşmayı sevmem,
Uzaklaştıktan sonra dönerim, gerisini bilmem,
Burası böyle, orası öyle, her yer birbirinden içre,
Gitmek mi zor kalmak mı, o da belli olur gelecekte...
Cevap Yaz