0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1679
Okunma
Bugün matemdeyim anne
Söyleme kimseye
Hiç kimse bilmesin içimi
Ağıt yakma ardımdan
Değmem bilirsin
Ben hiç kimseyi sevmedim,hiç kimsede beni
Şu taş kalbimi bir türlü adam edemedim
Kalp mi kırdım,can mı yaktım
Kimin umrunda
Ben sadece kendimi düşündüm
Gülümseyemedim bir kere bile hayata
Düştüm
Kalktım sonra
Güldüm
Acımıyormuş gibi yaptım
İçimde nelerin olup bittiğini hiç kimse sormadı
Kanadı kırık bir kuştum
Benim yardım edenim olmadı be anne
Hatırlar mısın;
Küçükken beslenme çantamı yiyecekle doldururdun
Ne kadarda sinirlenirdim sana
Gel yine doldur anne,yine beslenme çantamı doldur
Bitirmeyen toprağa gömülsün
Ama yine de gel be anne
Yine azarlaya azarlaya öğret bana gülümsemeyi
Bana mutluluğu öğret...
