Hasret yakan yüreğim gel demeni bekliyor
Menekşeler kırlarda açınca mı? geleyim.
Aklıma düştüğünde damlalar itekliyor
Gözyaşımı sel gibi saçınca mı? Geleyim.

Goncaların açılmaz kan çekilir kurursun
Keklik gibi sekerek bakışınla vurursun
Kararsızlık içinde oyalayıp durursun
Ömrümün son baharı kaçınca mı? Geleyim

Bir ceylan avlamadım silahımı kuşanıp
Kalbimden çıkarmadım elaleme inanıp
Çaresizlik içinde viraneme kapanıp
Talih kuşu başımdan uçunca mı? Geleyim

Gül bahçesi yarattım tırnağımla eşerek
Kul hakkını yemedim vicdanımda pişerek
Yalnızlıkla güreşip bunalıma düşerek
Saçlarımın telleri göçünce mi? Geleyim

Hayallere dalarak düşünürüm derince
Dünyalar benim olur selamını verince
Azrail’e can verip son nefese erince
Akibet şerbetini içince mi? Geleyim

Sevda ateş gibidir vücut titrer kasarak
Tablo değer kazanmaz duvarlara asarak
Özlemekten yorulup konuşmayıp susarak
Arzular hedefinden geçince mi? Geleyim

Zamane yazarları mecnun mu arıyorlar
Bülbüller boşuna mı bağbanı tarıyorlar
Kâbuslar sabaha dek dört yandan sarıyorlar
Dertler beni ortadan biçince mi? Geleyim

Mutluluktan söz etme ortalıkta bırakıp
OZANMERDAN yaşatır adına türkü yakıp
Yıldızlarla yön seçip geceden yola çıkıp
Seher vakti göz gözü seçince mi? Geleyim

OZANMERDAN/ALİ BİLECEN