TOPRAĞIM


Kolay tütmedi bu gördüğün bacalar,
Gün be gün çekildi görülmez acılar,
Anadolu’dan başlayan o naralar,
Kokmayan nice naaş besler toprağım.

Ne güzeldir ötmesi bülbülün gülde,
Yağan yağmurda toprağının kokusu,
Ne güzeldir ruhunun içine çekmek,
Güzeldir de esirlikten bir el çekmek.

Akif olup hakk’a tapanlardan düstur,
Toprağımın insanları bana dosttur,
Rahatta gaflette isem eğer kustur,
Bir daha keşkeler sarmasın benliğim.

Bu gün toprağımın kaç yüzyıldır aşkın,
İnsanının sevgiden kalbi hep taşkın,
Göz dikmesin kendini bilmiş kaçkını,
Verilmez bir emanettir ilelebet.

SUAT ASLAN
03.04.2011