1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1721
Okunma
Bir bahar günü güneş ısıttı ısıtacak toprağı,
Fısıltıların en güzeli beynimdeki sessiz senfoni,
Kanımla yıkanırmışcasına tam bir resital ,
Tam bir deliliğin şarkısı,
Yabancılaşmış boş gözlerle bakıyorum sokağa,
Ayakları naylon poşetli kadın, çöpte kahvaltıda,
Temiz sofralar geliyor aklıma o an dik alası diyorum,
Sırtında bebeği eli yüzü görünmüyor kirden,
Kadın çöpten bulduğu balık parçalarını uzatıyor çocuğa,
Çocuk yemeye çalışıyor kara kuru öldü ölecek ,
Oda da Carl Off “Diex Nox Et Omnia”çığlık çığlığa,
Düşünmek neye yarar koştum çöpe ,
Çöp bu kokmuş et ekmek ne varsa kara kuru çocuk gibi yedim,
Dönmedim O günden sonra temiz kaderime,
Anladımki insan olmak çaresizlik kadehinde kavrulmakmış bektaşi misali,
Etine kemiğine kadar yanarcasına cehennem misali ,
Yokluk içinde kendi kanında boğulmalı
Sarhoş olmalı boylu boyunca,
Kirli kaderim de varoş, kaldırım ve viraneler ,
Çöpte ekmek, şarap.
Evsiz,elbisesiz,ekmeksizce,
Hayatın içinde leş kargaları gibi onursuzca,
Öyleyse evsiz,elbisesiz,ekmeksizler ...
Sormalı tanrılara CENNET kendi kanında kavrulmak mı çaresizlikten ...
Ali ihsan Şahin
31.03.2011
PERŞEMBE
5.0
100% (1)
Cevap Yaz