İstemem yalancıktan yapılsın çokça yorum
İyi şiire dâir benim tüm özlemlerim
Her yeri dolaşırım, düz yazı, şiir, forum
Etrâfıma kör bakmam sürekli gözlemlerim
Ne arkadan konuşur ne de kuyu kazarım
Gördüğüm her ne ise açık açık yazarım

Türlü türlü insan var hem erkek hem de bayan
Kiminin aklı yalnız helâlinde, eşinde
Bazısı sabun gibi, her tür zeminde kayan
Sanırım kaçamak bir mâcerânın peşinde
Onlara acıyorum boşa bunca gâile
Çöpçatan yeri değil burası bir âile

Kimisinin kalemi şiir için bilenir
Onlar ki yüreklere hakkıyla serer postu
Kimi yazmayı bilmez ama yorum dilenir
Yazmazsan düşman olur, yazarsan gönül dostu!
Anla işte kardeşim kaç kere cevap verdim
Ben yorum alıp vermem, şiirdir benim derdim

Kimi Allah’a yanar dersin ’bu nasıl söner?’
Dindar ve temiz insan ayaklarına yatar
Sonraki şiirinde işler tersine döner
’Dilber’ diye seslenir, bayanlara zarf atar
Burada herkes kardeş, burada herkes bacı
Böyle câhiller görmek bana veriyor acı

İstemem kavga olsun, kalem kınını delsin
Ricam yalnız odur ki; herkes kendine gelsin


Sunu;
Allah’a, Peygamber’e ve Vatan’a samîmi bir yürekle yazan dostlar var onları tenzîh ederim.
Zâten yapmacık bir dille, insanların gözünü boyamak, puan toplamak, inandığımız değerleri çıkarları doğrultusunda kullanmak isteyenlerin şiirleri hemen sırıtıyor.
Selam ve Sevgimle...

.