Udî Sadi "Hiper Sofi"
(Harbi Kahraman)

"Önce Tanışma Faslı - 1"

Sordunuz madem
Olur, anlatayım.

Udî derler.
Hiper sofi derler.
Bende lâkap gani.

Yirmi dört yaşındayım.
Gencim, delikanlıyım,
Saygılı, heyecanlıyım.
Arada kaygılıyım.

Altı kardeşiz.
Ben en büyükleriyim.

Sonra sırasıyla
Sina, Safâ, Seda,
Sami ve Sena var.
Canlarım hepsi.

Peder dolmuşçudur mahallede.
Validemde sağ şükür. O ev hanımı.
Sina’yla ben gurbette doğmuşuz,
Diğer kardeşler vatanımızda.

Çocukluğumuzu bıraktık Alamanya’da.
Sonra kesin dönüş hikâyesi, doğru ata yurduna.
Cânım şehrim, evliyâlar yatağı, yeşil Bursa’m.
Burada geçiyo günlerim. Ud çalarım,
Arada program yaparım.

Boylu sayılmam ama soylu sayılırım.
Dedelerim arasında şehitte vardır gazide.
Benimde bir ara Bosna ve Çeçenistan’a
Uzanmışlığım vardır. Allah kabûl etsin.

Konumuz o değil gerçi,
Ne anlatıyordum oğlum ben?

Neyse Veli sen üstünü tamamla sohbetin.
Saati gelmiş. Ben antrenmana geç kalıyorum,
Çıkışta uğrarım kaveye, tamamdır kardeşim,
Var mı bir emriniz? Eyv’Allah.

Çayları ödedim.
Estafurulla kardeşim, lafımı olur?
Ağırla sen misafirlerimizi.
İşim bitince gelirim.

Kusuruma bakmayın nolur.

Çok memnun oldum.
Geniş zamanda konuşuruz yine.
Bana müsaade, selametle efenim, selametle...


31 Mart 2011 / 02.01 - İstanbul