Sene beş yüz yetmiş bir, Medine de gül açtın
Miski amber halinle, âleme koku saçtın
Aldığın davet ile, hakkın katına geçtin

Yine senden rahmeti, bekliyor bütün ümmet
Mahrum koyma ümmeti, canım, canım Muhammed

Karanlık bir gecede, doğdu ufuktan güneş
Ümmetini dileyip, dedin yakmasın ateş
Ensarla muhaciri, dinde eyledin kardeş

Yine senden icazet, bekliyor bütün ümmet
Mahrum koyma ümmeti, canım, canım Muhammed

Sana denk olamadı, senle giden melekler
Zaman mekân içinde, divan durdu felekler
Huzuruna varınca, kabul buldu dilekler

Yine senden hidayet, bekliyor bütün ümmet
Mahrum koyma ümmeti, canım, canım Muhammed

Şefkatli peygambersin, malum sana halimiz
Her adını andıkça, salât eder dilimiz
Firdevs’i alasında, asla solmaz gülümüz

Yine senden sadet, bekliyor bütün ümmet
Mahrum koyma ümmeti, canım, canım Muhammed

Can çıkıca toprakla haşrolunca bedenler
Senden şefaat bekler, huzuruna gidenler
Nübüvvet mührün ile, tanır iman edenler

Yine senden merhamet bekliyor bütün ümmet
Mahrum koyma ümmeti canım, canım Muhammed

Yükselim der âlemi, imtihan bildik senle
Seni seven yürekler, olmaz kibirle kinle
Bizler için ağladın mübarek gözlerinle

Yine senden merhamet, bekliyor bütün ümmet
Mahrum koyma ümmeti canım, canım Muhammed

Osman YÜKSEL..(YÜKSELİ)