Yağışlarda ıslanmasın kestane saçların diye
Hüznün sam yelleri değip de al yanaklarına
Soldurmasın diye gülümsemelerindeki rengi
Gecelerde yaşadım seni gün ışına çıkarmadan

Kimseler bilmesin nazar ederler sevgimize
Yalnızlıkta yareniz sen ve ben biri birimize
Bülbüller görüp de dadanmasın güllerimize
Gecelerde yaşadım seni gün ışığına çıkarmadan

Yokluğunda alışmıştı yüreğim karanlığa, acıya
Düşlerimde taç olurdu kestane saçlarına papatya
Göze gelip de dönmesin diye sevdam ayrılığa
Gecelerde yaşadım seni gün ışığına çıkarmadan

Nice düşler kurulur yıldızlarla bir olunup senle
Deryalardaki yakamozlar eş tutulur gözlerinle
Yakamozları sakladım, hasret gönüllerden sahile
Gecelerde yaşadım seni gün ışığına çıkmasın diye

Saçların dalgalanırken sinen üstüne imbatlarda
Ten kokularını aradım sensiz, sahilde kumlarda
Gözlerini gördüm düşlerimdeki mutluluklarda
Gecelerde yaşadım seni gün ışığına çıkmasın diye

Ay ışığı olup aydınlattın karanlık yüreğimi
Bir sana bir geceye söyledim yüreğine sevgimi
Bakışlarda ısıtıp yalnızlıkta üşüyen ellerimi
Gecelerde yaşadım seni gün ışığına çıkmasın diye

Bilirsin gecelerde ne umutlar, ne düşler saklı
Gece ile güne hazırlarken duygularla dokunaklı
Şafakta yazmak için adını yıldızlara okunaklı
Gecelerde yaşadım seni gün ışığına çıkmasın diye

Gözlerine işledim yaşanmamış sevdaları zamansız
Yanarken yüreğim kor gibi, sevda ateşiyle dumansız
Yaşadım güzel bir yüreğin aşkını belli ki zamansız
Gecelerde yaşadım seni gün ışığına çıkmasın diye