Kızıldeniz Osmanlı mülküyken bir zamanlar
Dinle bak hikâyeyi kulak veren tam anlar

İstanbul’dan bir gemi sefer eder oraya
Toplar kaptan tayfayı yaklaşınca karaya

Yüzmek için hiç kimse yaklaşmasın denize
Zinhar hapse atarım deneyin girsenize

Kimse anlam veremez saçma bulup kararı
Göze alamaz asla lakin böyle zararı

Kaptan çok sert biridir söylediğini yapar
Sıcak yakar milleti çoğu şifayı kapar

Dayanamaz bir tayfa dalar Kızıldeniz’e
Başka kimse giremez vurur korku benize

Cesaretli genç tayfa caka satar millete
Kimi der ki bak seyret düştü ahmak zillete

İçlerinden birisi kaptana haber verir
Kaptan gürleyip gelir herkes adeta erir

Çağırarak sudaki cesaretli tayfayı
Tarih böyle kaydeder bu azarlı sayfayı

Kaptan der ki bak oğlum tehlikeli bu deniz
Köpekbalıkları var yanmasın aileniz

Tayfa döner kaptana bana bir şey olmaz der
Şerbetliyim efendim köpekbalığı zor yer

Bunlar köpekbalığı şerbet merbet ne bilsin
Güneş geçmiş başına bak kendinde değilsin

Soyar keten gömleği bakın kaptanım diye
Bu dövme padişahtan tayfanıza hediye

İkna eder kaptanı dövmede yazılanlar
Kalıcıdır elbette sineye kazılanlar

Memalik-i Osmanlı haşmetlu sayesinde
Yaşar millet müreffeh mutluluk payesinde

Ne aç kaldı ne çıplak cümle halkımız mutlu
Yüzer sevinç içinde gelecekten umutlu

Kaptan yazıyı okur güler yüzü bir müddet
Tayfa güle sırıta bak neler demiş seyret

Gördünüz ya kaptanım yazılanlar apaçık
Şerbetliyim bu yüzden demeyin bana kaçık

Hangi köpekbalığı yutacak bu yazıyı
Buna diş mi dayanır parçalatır azıyı

Dolmayı yutanlara yok diyecek sözümüz
Asla aldanma bilmez doğruluktur özümüz

MURAT CANBOLAT