Sevdalar neden bu kadar hüzünlü. Hayat mı yoksa başlı başına hüzün. Yine havada hüzün kokusu insanın içini yakan, koku duyusunu tırmalayan pis bir koku bu. Yine yalnızlık yine hüzün var canımı acıtan. Hava bulutlu tıpkı benim duygularımın üstüne çöken bulut gibi. Bu sabah yeni doğan güneşle dertleşmeyi denedim. Ama o da aniden benimle beraber hüzünlendi gökyüzü kararıverdi. Birden gece oldu ortalık. Dinledim saatlerce yalnızlığımı dinledim. Ve daha çok dertlendim. Seversin sevilirsin ama yine bir gün yalnız kalıverirsin gerçeğiyle baş başa kaldım. Ağır geldi bu yalnızlık. Sevip te sevilip te yalnız kalmak canımı acıttı. Bağırmak istedim ama birileri beni duysun diye, bağırdım avazım çıktığı kadar ama benden daha çok bağıranlar vardı kimse beni duymadı. Ağlamak istedim her şeye inat gökyüzü başladı ağlamaya ağladığımı da gören olmadı. Dinledim saatlerce içimin sızısını dinledim. Yalnızlığımı dinledim. Çok şeyler anlatan bir sessizlik vardı havada. Tek hissettiğim yalnızlığım çaresizliğim çıkmazlarım ve gözlerimden akan yaşların yanaklarımda can vermesiydi. Konuşmak istedim hissetmek istedim ama yalnızdım yoktu yanımda sevdiğim. Geçen her saniye çok şey anlatıyordu sevdanın yalan olduğunu hayatta herkesin yalnız olduğunu anlatıyordu. Tek yoldaşım bulutlar ve hoyratça savuran rüzgar oldu. Karar verdim bırakıyorum hasretimi yağmurlara yıkasın diye. Yalnızlığımı çaresizliğimi rüzgara teslim ediyorum çok ücra diyarlara götürsün diye. Ücralara götürsün ki kimse görmesin yalnızlığımı ve çaresizliğimi. Teselli verircesine savruluyor rüzgar. Sanki emaneti teslim alıyor. İflas etmiş duygularımı, hayata küskünlüğümü yalnızlığımı şu yalan dünyada tek başıma kalmışlığımı teslim ediyorum rüzgara. Yenildiğimi kabul ediyorum. Yoruldum savaşmaktan nedenleri araştırmaktan kovalamaktan. Yoruldum yalnızlığı yaşamaktan. Hep tut ellerimi bırakma beni demekten yoruldum. Sevdayı var etmeye çalışmaktan yoruldum. Yorgunluğumla birlikte kendimi de bırakıyorum rüzgara. Beni nerede bırakırsa güneşin nerede doğmasına izin verecekse o güneş beni nerede ısıtacaksa beni oraya götürmesine izin veriyor ve takılıyorum rüzgara. Boran olsa da kasırgalar kopartsa da benim içimde ki yaşanan fırtınalar kadar şiddetli olmayacağına göre teslim oluyorum bu rüzgara. Benden tek kalacak hüzün kokusu olacak. Mutsuzluğumu kırgınlığımı bırakarak gideceğim. Sana da tek emanetim yıktığım hayallerim olacak. diyen mısralardı tebrik ederim kalemkarım.sevgiyle kalın hoş kalın

yine hüzün var satırlarında hocam

Unuturum desem de inanma bana
Aklım başka kalbim başka çalışır
Aslında sevdadan ölüyorum ben sana
Sanma bu garibim ayrılığa alışır

Hüzün düştü yüreğime yanarım
İçten içe gizli gizli kanarım
Ayaz düşmüş gibi sanki donarım
Sanma bu garibim dünya ile barışır

çok çok güzel ve hüzün yüklü bu şiirin yine duygulandırdı beni hocam hüzün şiirlerde kalsın

yüreğiniz var olsun yüreğinize kaleminize sağlık

YUREGIN VAR OLSUN HOCAM SEN YAZMAYA... BIZLERDE BIKMADAN OKUMAYA DEVAM...... yuregıne saglık. DUAMDASIN...

.........Eserinizi begeni ile okudum, sevgi iki kanadi olan bir kus gibidir, kanatlardan birinin olmamasi gibi... seven, sevenin sevileceginin dusunmemeli,
yureginize saglik,
tebrikler.

Bu kısacık üç kelimenin bir araya glişinden nefret etmişimdir hep.İnternette bir şiir vardı.Uzunmu uzun.Adı...Bana kendine iyi bak deme...Bende aynen öyle diyorum.Hafife alındığımı ve deger verdiklerimin sıradan kaygıları diye düşünüyorum.Ama seninki haklı bir rövanş olmuş.Doyumsuz anlatımınla bütünleşip böylesibe güzel bir şiire vesile olmuş.Kutlarım.Kendine iyi bak.Özür.Dün geceden beri muzurluğum üstümde toprağım.Selam ve sevgiler.

sergül kandemir tarafından 3/22/2011 8:46:07 PM zamanında düzenlenmiştir.

sen kendine iyi bak..aslında bir elveda sözcüğüdür..sen kendine iyi bak belki bir gün gelirim yanına
muhteşem bir şiir olmuş..tebrikler..saygılarımla

Zorla güzellik zorlada sevmek olmaz
gelmeye git denilir gönül kapısı açılmaz
Sen dert etme kendi yanacak ateşlerde sevda adamı
şiirine gelince kutluyorum her dem selam sevgi dua ile.