Ah keşke ne olsaydı, biz olaydık makberde;
Demedikçe insanlık, büyük kıyamet kopmaz.
Belli değil saati böyle geldi haber’de;
Çökmedikçe karanlık, büyük kıyamet kopmaz.


Kopmaz büyük kıyamet iyiler var oldukça,
Nur ile feyiz ile zikir kalbe doldukça,
Kıskanç şeytanı lâin saçlarını yoldukça;
Daha dünya seyranlık, büyük kıyamet kopmaz.


Kurana bir cemaat eğer ederse hizmet,
Sema’yı doldurursa ezan, sala ve kamet;
Bu fani dünya için çok büyük bir azimet;
Uyandırır hayranlık, büyük kıyamet kopmaz.


Rıza-i bari için olursa cümle amel,
Menfaat değil! İhlâs, doldurulursa temel,
Sevgi, saygı, hürmetle yoğrulur ise emel;
Giysin herkes bayramlık, büyük kıyamet kopmaz.


Onun günü, saati, yüce Rabbin indinde,
Her satır, her bir cümle, hece Rabbin indinde,
Gündüzün oluşması, gece Rabbin indinde;
Dilemezse sultanlık büyük kıyamet kopmaz.


Bugünü bu ölçüde, eyleyelim tefekkür,
Yaşıyorsak; sebebe, söyleyelim; teşekkür,
Hayatımız hep olsun, nimetleri tezekkür;
Varsa, derde dermanlık, büyük kıyamet kopmaz…



Salih Yıldız…21.03.2011







.