Kinim geceye kurşun sıkar
karanlıktan bir kan dökülür yastığıma
nefesim şahitliğini yapar öfkelerimin.
Kan içinde bir diken,
yüreğime batar derinden.
Sözlerimin tükendiği andır.
Yüreğimin yavaşladığı
gözyaşlarımın yakarcasına aktığı.
Silahım hep kurşun kalemim oldu
kömüründe kaç geceyi tükettim bilmezsin.
Kin kustukça zifiri gecelere
deprem oldu sözcüklerim
döndü kalbimi yıktı.
Yaşamı hep sevdiğimle birlikteyken hayal ettim.
Sevdiğimin gözlerinin ışıltısını
karanlık gecelerime deniz fener ettim.
Sonsuz mutlulukları çizdim kalemimle
ömrümü ömrüne bağlayıp kırdım kalemimi keyifle.
Nasılda nefrete buladın beni ihanetinle?
Nasılda kalemimi bilettin kine ?
Geceleri bekliyorum şimdi...
Baykuş seslerinin doldurduğu
yakamozların ay için yas tuttuğu.
Zifir geceleri bekliyorum.
Niye mi?
Çünkü kinim kurşun sıkacak gecedeki siyah izine.
Yine ölmiyeceksin beynimde, biliyorum.
Ama ben;
acılarımı kalemime döktükçe rahatlıyorum..........alev yavuz