özleyeceğim seni ömrümce ve hiç bıkmadan...
hatta biliyor musun?
şimdiden özledim bile...
içimdeki hüzün dalgaları
şimdiden yüreğime çılgınca çarpıyorlar...
çarpmanın etkisiyle
sürükleniyorum bilinmeyen sonsuzluklara...
en çok bakışlarını özleyeceğim
gerçi rahatsız edici bakışların vardı ya!!!
ama olsun ben seviyordum o gözleri...
sana söyleyememiş olsamda
o kahverengi çılgınca bakışlarında
kendi gözlerimi gördüm ben
ve mutlu oldum
senin gözleriden kendimi gördüğüme...
ya sen;sen benim gözlerime kendi gözlerini koyup
kendine bakmayı denedin mi hiç?
keşke bunu yapsaydın
benim gözümde senin ne olduğunu
sana nasıl değer verdiğimi görebilseydin
ve sende benim kadar mutlu olmayı başarabilseydin...
aşk bu galiba
iki farklı insanın
birbirlerinin gözleriyle
birbirlerine bakabilmayi becermek
ve mutluluğu o anda yaşayabilmek ve birbirlerine yaşatabilmek...
en çok neyden korkuyorum biliyor musun?
bu ayrılığın ardından
artık;bakışlarında var olamamaktan
beni gözlerinden çıkarıp atmandan korkuyorum bir tanem...
çünkü ben senin gözlerinde olmaya alıştım...
senin gözlerinden kendime bakmayı
ve senin bendeki değerini
sana göstermeyi,sana o anı yaşatabilmeyi
ben çok seviyorum biliyor musun?
birgün o ışıltılı gözlerden
apansızca kaybolmaktan korkuyorum...
bakışlarnda;başka birinin benim yerimi almasına dayanamam...
gözlerinde başka gözler görürürsem
işte o zaman bende yaşayamam...
sana şunu söylüyorum bir tanem
benim gözlerimden senin bakışların hiç kaybolmayacak...
ya;ya senin gözlerinde benim bakışlarım hala yaşayacak mı?

yosun