kayboldum galiba ben..!
kayboldum abi..
kayboldum abla..



anam doğurmuştu beni
bahçe duvarının arkasında
benden başka
dört kardeşim daha
var ama..

bahçenin kuytusunda
az biraz üşürdük aslında
annem de ara sıra
bizi yalnız bıraksada
sonradan anladım
yemek ararmış
süt dolsun diye deposuna

yine bir bahar sabahında
doyurup karnımızı
beş kardeş birden
oyundaş ettik anamızı

anam birden fırladı
hızlı hızlı adımlarla
hemen ben de peşi sıra
yetişemedim bu adımlarla
anında
kayboldu sokağın sonunda

sonra hatırladım
belki de
depoda süt azalmıştı

döndüm hemen geriye
kardeşlerimin yanına
yine başladık tabi ki oyuna..



ama;
anam o gece hiç gelmedi
kimse de bize hiç meme vermedi
acıkınca biz,iyi bilirsiniz
miyavlayarak sesleniriz

nedense sesimizi duyan oldu da
karnımızı doyuran olmadı hiç

çaresiz,anamı aramaya koyuldum
ama hemencecik te yoruldum

hadi,
hadi söyleyin bana !

benim anam nerede ?

korkuyorum !
hem de çok korkuyorum !


bir tekerin altında can mı verdi ?
ya da,
belediyenin beleş zehirini mi yedi ?


hadi,
hadi söyleyin bana !

benim anam nerede ?

çok özledim onu..
benim anam nerede ?
n’olur demeyin bana
bana ne senin anandan diye

açım..!
üşüdüm..!
korkuyorum..!

bir avuç süt,
bir avuç sevgi
bekliyorum...