"Çile yumağıyla, sarılmış beden,
Pişmanlıklar yasasında asılı ruhum,
Kaşlar çatık, duygular karmaşık,
Üzülme, üzülme, yetim bakışlarım,
Hayatın imgelerine takılmış
Dul duygularım,

Çoook çok, üzgünüm,
Yaralı yüreğim,
Pişmanlıklar, artık faydasız,
Yüreğim küsmüş sevgiye,
Gel desen gel desen, gelemem!
Dönüşü yok bu ayrılığın,
Senden hediye, göz yaşlarım!
Gülmeye hasret umutlarım!
Sebebi, sebebi, sensin!..
Sebebi, sensin!.

Nedametler o denli.
Yüreğimin içinde bir uhdesin,
Sana hapsolmuş, tüm duygularım!.
Hazan vurgunuyum, açmadan solan,
Yeşerirken öldü tüm umutlarım,
Kızgınım! kızgınım! Kızgınım, hayata.
Kızgınım hayata...

Soruyorum?
Soruyorum?
Neden hep ağlayanım?
Bir terslik olmalı bu işte,
Kara bahtım, kem talihim,
Umudumu, kestim senden.
Gülmek haram, gülmek haram.
Anladım. Anladım.

Yamukları doğrultmaya kalkma,
Kırılır bütün dallarım.
Bırak olduğu gibi kalsın,
Hadi, hadi göz yaşlarım,din artık.
Hadi göz yaşlarım, din din artık..
Din artık.
emine Erdem…
Hazan gülü. o3/11 /11