Hey sen! Aşk’a ve yâr’e bolca intizâr eden!
Bu sitemler, bu hüzün ve bu göz yaşı neden?
Tamam çok sevdin ama ondan izin aldın mı?
Gönlüne girmek için kapısını çaldın mı?
Kim bilir? Sevdiğinden yoktur haberi bile
Elbet olur bu aşkın sonu hüsrân ve çile

Belli ki yüreğinde karşılıksız bir aşk var
Sonrası feryât figân, kalbini yakan bir hâr
Sordun mu sevdiğine gönlün dolu mu boş mu?
Senin bana bakışın benimki kadar hoş mu?
Evli misin, bekâr mı, var mı aklında biri?
Kapılırsa yüreğim yanar mı diri diri?

Karşındakini tanı, sonra gönlünü kaptır
Mâlûmdur karşılıksız aşkın sonu azaptır
Kendi kendine sevip boşuna bel bağlama
Ne onu üz ne üzül, ağlatma ve ağlama
Suçu aşka yükleyip intizâr etme şaşkın!
Yanlış insan seçtiysen bunda suçu ne aşkın?

/Yanlış anlaşılmasın elbet var aşka saygım
Karşılıksız seven ve yananlar için kaygım
Bir kalp başka bir kalbe boşa bel bağlamasın
Bütün arzum odur ki
sevenler ağlamasın/

.

.