Hani çok uzak değil
Çok yakın hiç değil
O ilk günler vardı ya,
Birbirimize hiç yabancı gelemediğimiz
Saatlerce bıkmadan doya doya,
Görenleri kıskandıran o günler
iKimizden başkasını görmediğimiz hani
Birimizden biri sussa,
Sürekli gözlediğimiz
Şimdi ne yapıyor
Kiminle nerede nasıl?
Dediğimiz o günler hani
Acabasız yapamadığımız o günler yani,
Yeri geldiğinde canımıza tak etti dediğimiz,
Susmamız gerektiğinde susamadığımız
Konusmamız gerektiğinde konusamadığımız
Sürekli olmamız gerektiğinde olamayıp
Hep son anlarda yetiştiğimiz günler işte
İstemeden de olsa geçişlerini seyrettiğimiz,
Hiç sona ersin istemediğimiz hani
Birtek bize ait diyebeleceğimiz
Hani çok yakın değil
Çok uzak hiç değil
Sadece birbirimizi hayal edip
İliklerimize kadar hisssetiğimiz...

Canımızdan geçeriz dediğimiz işte
Bir kurşuna bir bıçağa
Karşı koyar gibi hani
Bütün düşmanlara göğüs gerdiğimiz
Yok pahasına harcatmayıp
Bu sevda kara sevda dediğimiz hani
Sizi ezer bizede yeter dediğimiz
Zamanla delirdiğimiz günler işte
Aklımızı yitirdiğimiz yitirdiğimizi önemsemediğimiz
Reçetisini sadece bizim bildiğimiz hani
Tek çare sevmek dediğimiz günler işte
Ölene kadar sürmeli diyebildiğimiz
Günde yirmi dört saat kesintisiz
Bir ömür boyu sevilecek dediğimiz hani
Başka çare yok dediğimiz günler işte
Ayrılmayı bir türlü beceremediğimiz
Her ayrılıkta daha çok ele geçtiğimiz
Bu nasıl bir "Aşk" dediğimiz hani
Hiç bir şeye değişmediğimiz günler işte
Sen bana ben sana ´bana ne yaptın?´ dediğimiz
Hani çok uzak değil
Çok yakın hiç değil
Sadece sevmeyi hayal edip
Rüyalardan bile vazgectiğimiz..

Asırlara sığdıramadığız işte
Bir başlasak bir ömür anlatırız dediğimiz
Anlatmaktan bıkmayı bilmedigimiz hani
Her anı bir asır süren günler işte
Ne olur hiç sonu gelmesin dediğimiz
Ama aydınlık ama karanlık
Birlikte oldukca sorun yok saydığımız hani
Ne sabahlarını ne gecelerini önemsediğimiz günler işte
Sadece ´Seni Seviyorumla´ başlayan
ve yine ´Seni Seviyorum´ la bitsin istediğimiz
Birbirimizi hakedecek ne yaptık dediğimiz hani
Yeni bir kıtanın keşfi gibi geçen günler işte
Her gün bir ortak noktamızı keşfettiğimiz
Kalbimize dokunup aklımızı okuduğumuz
Bir türlü bir anlam veremediğimiz hani
´Mucize bu!´ diye haykırdığımız günler işte
Senden ötürü! Benden ötürü! diye diretsekte
Aslında ´Bizden ötürü!´ olduğunu bildiğimiz
Hani çok uzak değil
Çok yakın hiç değil
Sadece sonsuza kadar sürecek günler işte
Ne senin ne benim vazgeçemediğimiz...



Kadir Bulama