Zâlim ABD’nin ve Kalleş İngilizlerin zulmü ile
inim inim inleyen mazlum Irak halkına ithaf.

Bombalarla, füzelerle
Ben yanarım Bağdat yanar.
Cehennemî alevlerle
Ben yanarım Bağdat yanar,
Bağdat yanar ben yanarım.

Kılıçlar çıkınca kından
Irak oldu halka zindan
Gök yarılır ışığından
Ben yanarım Bağdat yanar,
Bağdat yanar ben yanarım.

Zâlimlerde olur mu yüz?
Bomba yağar gece gündüz
Can Bağdat’ım oldu dümdüz
Ben yanarım Bağdat yanar,
Bağdat yanar ben yanarım.

Zorla eğiliyor başlar
Gülmez oldu çatık kaşlar
Barut kokar dağlar, taşlar
Ben yanarım Bağdat yanar,
Bağdat yanar ben yanarım.

Oluk oluk akıyor kan
Uyan Müslüman’ım uyan!
Arşa çıktı feryat, figan
Ben yanarım Bağdat yanar,
Bağdat yanar ben yanarım.

Kuduzlar kudurdu yine
Her gün kan ağlıyor sîne
Çocukların o hâline
Ben yanarım Bağdat yanar,
Bağdat yanar ben yanarım.

O Bağdat ki ilim şehri
Dicle, Fırat onun nehri
Bush denilen zâlim dehri
Ben yanarım Bağdat yanar,
Bağdat yanar ben yanarım.

İran, Kuveyt, Ürdün, Katar...
Bu gidişle hepsi batar
Büyük zatlar orda yatar
Ben yanarım Bağdat yanar,
Bağdat yanar ben yanarım.

Kınasa da Ünye, Konya
Ses çıkarmaz oldu Hanya
Seyrediyor koca dünya
Ben yanarım Bağdat yanar,
Bağdat yanar ben yanarım.

Gelsin de gör Irak dize
Bir gün gelir sıra bize
Yağmur gibi yağar füze
Ben yanarım Bağdat yanar,
Bağdat yanar ben yanarım.

Şehidimin başı ner’de
Günahına olmuş perde
Her parçası ayrı yerde
Ben yanarım Bağdat yanar,
Bağdat yanar ben yanarım...

03/04/’03
Hanifi KARA

(*) “Ana gibi yâr,
Bağdat gibi diyâr olmaz.”
“Yanlış hesap Bağdat’tan döner.”
“Ya Bağdat’ın hesabı yanlışsa? ..”