Hüznün hüznüm oldu, sevdan da sevdam
Buz dağına davet var, hüzünden yana
ama sen vazgeçmedin yanmaktan..
Gözün kör, kulağın sağır
haberin varmı geçen kervanlardan..

Yanarken yanaydım, kor olaydım ben
Ne heves, ne gününü gün etmek,
nede kadının, canın cananın
keşke Mihriban olaydım ben..

Düşün buz dağından bir yüreği
düşün hüzne bürünmediğini..
Nede çok üşürsün, nede çok çırılçıplak
yem olursun sevdanın hain ihanetine
kime sığınır kimden medet umarsın
bu kahpe dünyanın kahpeliklerine..

Hüzün olmasaydı can..
hüzün olmasaydı..
Kim kime derman olurdu, kendi derdince..

Boş vermeler sayesinde seni buldum
boşvermelerimin armağanısın sen.
Kim demiş hüzün kötü diye
dertlerimizi neye belerdik
çırılçıplak kalırdı orta yerde
hem duygularımız hemde ruhumuz
hüznün güvenli ellerinde/sıcacık beleğinde..

Hadi hüzünden ayrılalım
hadi soyunsun duygularımız
Unutma kem eller nöbette
teslime hazırmı peki tüm varlığımız..

Ve can dediğim sevdiceğim, kadınım, göz nurum...
Hem hüzünlü bir sevdanın hikayesi değilmiydi
bizi biribirimize mihriban kılan, sevdalı yapan..
Ellerimizi ısıtan, yüreğimizi aşk ateşiyle yakan..

Sen, sen can dediğim canan
sen hüzün yüzlüm, şiir gözlüm
hüznümdü seni bana getiren..

Şükran borcum varsa eğer birilerine
Onun da adı ASUDE olsun
borçluyum onun hüznüne...

Hadi ısıt yüreğimi
hüznün beleği yumuşak
hadi gir artık içerisine
girde kalbime bak.
Kim demiş hüzün kötü diye
benim hüznüm aşk be gülüm
benim hüznümdür aşkla yaşamak...

Düşün buz dağında bir yüreği
düşün hüzne bürünmediğini
Nede çok üşürsün, nede çok çırılçıplak.

Perhizbozan ( Nazlı Ören ) 13 3 2011

şiirimde bana yardım eden
yunus karaçöp arkadaşıma çok teşekür ediyorum

Şiirime ses olan sevgili Ayten ERDOĞAN a çok teşekkür ederim