Ruhumun derinliğine bıraktıkların
bir sabun köpüğü gibi geçici değildi sevgili.
Başından sonuna kadar
ben sevda ateşinin yananıydım sevgili.
Ateş pervaneleri gibi dönüp durdum ışığında
saçlarıma papatya taçı taktığın günden beri
yemin ettim, son nefesimi vermeye sevdanla.
Ölüm kondu ömrünün kanatlarına
vakitsiz durmaya hazırlandı zaman.
Ben, sen sevdayla çağlamaya yemin etmişken,
kıskandı aşkımızı kabir denilen mekan.
Allah bizden daha çok severmiş dedik
bu acıya bu sancıya kader diyerek biat ettik.
Yaşadığımı sanma sakın ardından sevgili
Güneş benim için gülmüyor artık doğudan
her gece yastığa başımdan önce gözyaşlarım düşüyor.
Düşlerimde seni bulamazsam
gecelerim yangın yerine dönüyor.
Anılarımın içinde hep senin izini arıyorum
gülen gözlerinde bıraktım en güzel saatlerimi
kavuşmak için sana yeniden
bu ömür tez vakitte bitsin diliyorum..........alev yavuz