..............................................................................................
Geldim

Sükut arzuhalim garip serime
Zarur kaldım böyle ihsana geldim
Rus içinde esir kaldı malımız
Geçtim emlakimden bu yana geldim

Merhamet etmez mi halimi duyan
Akar çeşmim yaşı gözlerim giryan
Sabiler kan ağlar kaldılar üryan
Zaruretten yana gümana geldim

Bu Sefil Elfazi bir garip geldim
Vali vilayete temenna kıldım
Muammer Beyzade paşa efendim
Mürüvvet sendedir ben sana geldim
……………………….
AŞIK ELFAZİ
……………………….
1875-1922. Artvin’in Berta bucağında doğdu. Asıl adı Süleyman’dır.Küçük yaşlarda gördüğü bir rüyada, Yozgatlı bir kıza aşık olur. Babasının izin vermemesinden dolayı Yozgat’a gidip sevdiğini arayamadı. Ancak sevdiği kız da Elfazi’ye aşık olduğundan bazı kişiler vasıtasıyla Elfazi’ye haber gönderir

Aşık Elfazi, Nihani, Niyazi gibi dönemindeki yörenin birçok bilinen aşığıyla karşılaştı. 1. Dünya Savaşı (1914-1918) dönemdeki göçte Konya’ya giderek bir süre orada yaşadı. Daha sonra yeniden köyüne döndü.

Aynı dönemlerde yaşamış birçok öteki aşıklar gibi Elfazi de Ermenilere ilişkin sorunlar öncesinde onlarla olan dostluğunu ve ilişkisini şiirlerinde dile getirdi.

Ayrıca aynı yörede 19. yüzyılda yaşamış Bir Elfazi ile Kevork Pamukciyan’ın Ermeni harfleriyle yazılmış Türkçe bir cönkten aktardığı, Kayseri’de yaşadığı bilinen Elfazi adında Ermeni kökenli bir başka aşık daha vardır.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-111-)(-)(-)(

Lutf/edersen eğer aşkımı sunup
Ne söylersin diye izan’a geldim
Bir pervane gibi çevrende dönüp
Sevda tartısında mizan’a geldim

Sevdi deli yürek sevme desende
Nasılda yakışır dudağa hande
Gülmek istiyorum el gibi bende
Sanma ki sonbahar hazan’a geldim

Mutluluk gülüşü göğü çınlatır
Mızrabın vurduğu teli inletir
Bir gülüş bir bakış neler anlatır
Bakınca sevdiğim sezene geldim

Benzettim cemalin güneşe aya
Bir deniz bir derya sevdadır buya
Sonunda ayrlık olmasın diye
Duygumu imbikten süzene geldim

Hele de yâr ile sevgiyse konu
Güzel sözleriyle mest edip beni
Leb demeden hemen anlar ya hani
Aklımdan geçeni çözene geldim

Severse bir yürek dağları aşar
Duygular sel olur bendinden taşar
Şimdi deli gönül bak nasıl coşar
Edalı, işveli nazan’a geldim

Lüzumsuz kurbandır Leyla saçına
Kır çiçeklerini takıp taç’ına
Bergüzar’ın koyup zarfın içine
Bana da nağmeler yazana geldim

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz